Рэдакцыя Deuche Welle
паразмаўляла са студэнтамі-актывістамі і даведалася, як адміністрацыя ўніверсітэта сочыць за «ідэалагічным здароў'ем» і якія метады выкарыстоўвае на практыцы. А што з гэтым рабіць нам, мы і так ведаем.
Учора апазіцыйная Беларусь адзначала 101 гадавіну Беларускай Народнай Рэспублікі (БНР) — Дзень Волі. Самымі буйнымі пляцоўкамі сталі дазволеныя канцэрты ў
Гродне 23 сакавіка і 24 сакавіка ў
Менску.
Кожны год студэнты збіраюцца на мірныя мерапрыемствы, і кожны год адміністрацыя ВНУ таксама не адстае і рэгулярна ўсімі сіламі гэтаму актывізму перашкаджае. Няма забаронаў, звязаных з Днём Волі на дошках аб'яў у інтэрнатах і студэнцкіх корпусах, няма і на сайтах ВНУ, а вось у сацсетках і мэсэнджэрах, дзе кантраляваць людзей практычна немагчыма, студэнты шчыра кажуць аб прамых, завэлюмаваных і патаемных забаронах.
Цікава, што ўніверсітэцкае начальства або наогул ніяк не адказвае на пытанні прэсы, або абвяргае факт існавання забаронаў і саскоквае з нязручнай тэмы. Напрыклад, супрацоўнік прэс-службы БДУ, які адмовіўся прадставіцца, пракаментаваў гэтае пытанне так: «Ніхто нікому не забараняе ўдзельнічаць у мерапрыемствах. Не маю інфармацыі аб намерах студэнтаў удзельнічаць. Хочаце афіцыйны каментар — пішыце афіцыйны запыт, указвайце, адкуль у вас інфармацыя пра тое, што ў БДУ нешта забараняюць».