Структура вышэйшай адукацыі істотна адрозніваецца ад беларускай. Кожная вышэйшая ўстанова з’яўляецца аўтаномнай адзінкай, кіруе якой рэктар (ён абіраецца супрацоўнікамі і навучэнцамі ВНУ) і Вчена рада ўніверсітэта (прадстаўнічы орган, у якім прысутнічаюць як прадстаўнікі адміністарацыі, так і студэнцтва).
Студэнты маюць сваю структуру самакіравання. Вышэйшым органам яго з’яўляецца студэнцкая Канферэнцыя, падседжанні якой адбываюцца раз на год з удзелам прадстаўнікоў кожнага факультэта. У перапынках паміж Канферэнцыямі студэнцкае самакіраванне ўзначальвае сенат, а на факультэтах — студэнцкая рада. Яна з’яўляецца прадстаўнічым органам студэнтаў, які стварае дыялог паміж адміністрацыяй і навучэнцамі, а таксама адказвае за культурны бок жыцця студэнтаў.
На існаванне органаў студэнцкага самакіравання выдзяляецца пэўны адсотак з бюджэту ВНУ: ён залежыць ад навучальнай установы (у Кіева-Магілянскай акадэміі, напрыклад, на самакіраванне выдаткоўваецца 0,5% бюджэту ўніверсітэта). Як заўважаюць самі студэнты акадэміі, эфектыўнаць самакіравання залежыць ад шматлікіх фактараў: ад памера ВНУ, настрою адміністрацыі і саміх студэнтаў, бо сістэма не працуе, калі моладзь не зацікаўлена ў магчымасці выражаць свае жаданні.
У кожнай ВНУ існуе сваё Палажэнне аб студэнцкім самакіраванні, як прыклад можна разгледзець
Палажэнне Нацыянальнага юрыдычнага ўніверсітэта імя Яраслава Мудрага.
Адукацыя ў ВНУ, як і ў школах, вядзецца толькі на ўкраінскай мове, хаця ніхто не прымушае па-за вучобай размаўляць на той мове, якая больш прывычная. А вось падстава для зайздрасці: бюджэтнікі ва Украіне і не ведаюць, што такое размеркаванне. Ад гэтай практыкі адыходзілі паступова, мяркуючы, што прымусовая праца не найлепшая матывацыя для моладзі атрымліваць адукацыю.
Усё, што датычыцца вышэйшай адукацыі, яе структуры, аўтаноміі ўніверсітэтаў, правоў і абавязкаў студэнтаў і адміністарцыі і інш. вызначаецца законам Украіны «
Аб вышэйшай адукацыі», а студэнтцкае самакіраванне замацавана
арт. 40 дадзенага закона.
Жыццё не абмяжоўваецца навучальнай установай, актывізм ва Украіне распаўсюджаны шырока. Адстутнасць манаполіі ўлады ў грамадскім сектары стварае магчымасць для з’яўлення і росквіту шматлікіх моладзевых арганізацый і ініцыятыў.